ΠΟΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ «ΚΡΑΤΩΝ» ΜΕΣΩ... ΑΠΟΣΧΙΣΗΣ;

αναδημοσίευση από το περιδικό Τρίτο Μάτι
τεύχος 160

O γεωγραφικός κατακερματισμός των Βαλκανίων κατά τα νεοφιλε­λεύθερα συμφέροντα και τις στρα­τηγικές βλέψεις εξωγενών παρα­γόντων, δεν έχει καμία σχέση με την κρατική οργάνωση των παραδοσιακών εθνών της Ευρώπης που συντελέσθηκε τον 19ο αιώνα, όπως ισχυρίζονται όσοι βλέπουν στην σημερινή κατάσταση παρόμοια επιχει­ρήματα με αυτά των Ελλήνων του 1821.

Το ιστορικό προηγούμενο της Μεγάλης Ελληνικής Επανάστασης του 1821, που δυστυ­χώς φθονούν αλλά και κομπάζουν ότι αντι­γράφουν οι σύγχρονοι μαφιόζοι των Βαλκανίων, εξέφραζε αφ' ενός το πνεύμα της εθνογένεσης και εφ' ετέρου τη διάσταση της αντίστασης στους καταπιεστικούς αυτο­κρατορικούς θεσμούς με την εξέγερση ενά­ντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και, συγ­χρόνως, την ανταρσία στις κατευθύνσεις της Ιεράς Συμμαχίας.

Αναζητώντας «τα αίτια της ελληνικής επαναστάσεως τον 1821», ο Απόστολος Βακαλόπουλος γράφει ότι δεν αρκούσε η λόγια παράδοση και ο Διαφωτισμός για να έλ­θει η εθνική αφύπνιση. Όλες αυτές οι ιδέες χρειάσθηκε να συνυφανθούν με τις μυστικές δυνάμεις σον ζούσαν μέσα στον Λαό: «Ολ' αυτά τα δημιουργήματα της πίστεως και της φαντασίας τον ελληνικού λαού, που εί­χαν ριζωθή τόσο βαθιά στην ψυχή του και δια­μόρφωσαν την ιστορική του μνήμη, τον έκαναν να θεωρή τη σκλαβιά σαν πρόσκαιρη, τον πα­ρηγορούσαν και τον προετοίμαζαν για την αλλαγή».

Τι σχέση μπορεί να έχει ο τεράστιος πλού­τος που ενυπάρχει σε μια διαχρονική παράδο­ση και ζυμώνεται με τις ιστορικές συνθήκες για να γίνει ένα "τσουνάμι" ελευθερίας και εθνικής ανεξαρτησίας με τις φαιδρές εξαγγε­λίες των «ανθρωπιστών της κακιάς ώρας» που γέμισαν τα Βαλκάνια με απεμπλουτισμένο ουράνιο για να ενσταλάξουν στις νέες γενιές των λαών της περιοχής το δη­λητήριο της υποταγής στη Νέα Τάξη;

Τα τεχνητά προτεκτοράτα που δημι­ουργούνται σήμερα ούτε κατά διάνοια θυμίζουν κάποια μορφής αντίσταση. Αντιθέτως, παρουσιάζονται ως επιτεύγμα­τα της νεοταξικής εποχής του θριάμβου της νέας χρηματιστηριακής δομής του πολυεθνικού κεφαλαίου και της αποκο­πής των ανθρώπων από τις ρίζες τους. Είναι το ανεστραμμένο είδωλο των εθνικών κρατών, τα οποία έπρεπε να ήταν ιστορικές οντότητες για να διεκδικήσουν την εθνική τους ανεξαρτησία και κυριαρχία και όχι καντό­νια και προτεκτοράτα. Είναι "κρατίδια"-πιόνια στη σκακιέρα της αποδόμησης των ιστορικών εθνών.

Η αρχή της εθνογένεσης του 1821 ήταν η δη­μιουργία έθνους-κράτους μέσω της ένωσης των λαών, όπως διέβλεπε ο Ρήγας, είτε της επέκτασης του έθνονς, όπως ήθελε ο Κο­ραής, όχι πάντως μέσω της απόσχισης. Γι' αυτό και οι σοβαροί αναλυτές αυτού που συ­ντελείται σήμερα στα Βαλκάνια μιλούν για "απόσχιση" από τη Σερβία και όχι "ανεξαρτη­σία" του Κοσόβου. Άποψη που τη συμμερίζο­νται και Αλβανοί σκεπτικιστές που δεν αποδέ­χονται τη μεταμφίεση της κυριαρχίας του ορ­γανωμένου εγκλήματος σε "κρατική" παρθε­νογένεση.

Ο πόθος της ανεξαρτησίας, η "θανατηφό­ρος" αίσθηση της έλλειψης της πατρί­δας, που ξεσήκωνε τον Ελληνισμό και έγινε η αιτία για να χυθούν ποταμοί αίματος από το οθωμανικό σπαθί στο διάβα των αιώνων, απέδειξε τι εστί ελευθερία όταν ήρθε η ώρα. Όσο και αν το πρώτο ελληνικό βασίλειο ήταν εξαρτημένο από τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής, δεν αυτοσχεδίασε τα στοιχεία της εθνικής του ταυτότητας ούτε με­ταμφιέστηκε με την πανάρχαιη κληρο­νομιά κάποιων άλλων.

Η Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ "επιτηρούμενο" μαφιο-κράτος· αντιθέτως, οι επαναστατημένοι Έλληνες πήγαν ενάντια στο status quo της επο­χής, που είχε διαμορφωθεί από την Ιε­ρά Συμμαχία.