Τότε με τον θόρυβο που προκάλεσε η αριστερά ο Γιάννης Μαρίνος έγραψε ένα άρθρο που υπεστήριζε ότι η Αριστερά μάχεται και θορυβεί για την διάδοση μόνο της δικής της «αλήθειας» και καμίας άλλης. Διότι όπως θα θυμόσαστε την ίδια περίοδο και με πολλές απειλές δεν άφησαν να μεταφραστεί ως έχει το βιβλίο «Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι» όπου περιγράφει τους ΕΛΑΣίτες της Κεφαλονιάς ως στυγνούς εγκληματίες. Ο εκδοτικός οίκος εν Ελλάδι λογόκρινε το βιβλίο γράφοντας καλά λόγια για τον ΕΛΑΣ και παρόλα αυτά επανειλημμένα στον τύπο και στα κανάλια ουρλιάζουν οι αριστεροί διότι ...δεν λογοκρίθηκε περισσότερο ενώ έτσι όπως είναι γραμμένο «συκοφαντεί την Εθνική Αντίσταση του ΕΛΑΣ». Καθηγητής πανεπιστημίου μάλιστα πού κόπτεται δήθεν για την ελευθερία στην γνώση είπε «ότι καλώς λογοκρίθηκε διότι δεν έγραφε την αλήθεια». Ρε κόπανε ποια είναι η αλήθεια; Αυτή πού θέλεις να επιβάλεις εσύ στους άλλους;
Έπειτα τι είδους κάψιμο ήταν αυτό στο βιβλίο του Ανδρουλάκη; Ένα βιβλίο κάηκε συμβολικά και ούτε συνθήματα φοβερά και τρομερά ακούστηκαν όπως αυτά των αριστερών εναντίον των αντιπάλων τους. Που καταντήσαμε να μην έχουμε δικαίωμα γνώμης αντίθετη με των αριστερών στην Ελλάδα και περιμένουμε να μας πάρουν στα σοβαρά;
Ο Μίμης Ανδρουλάκης μισεί τον Ελληνικό λαό και τις παραδόσεις του την αγάπη του προς την πατρίδα του .Σε όλη του την ζωή, ο Ανδρουλάκης ποτέ σε κανένα θέμα δεν είπε κάτι υπέρ της Ελλάδος (αν ήταν μουσουλμάνος ή σε άλλη χώρα πλην του υπαρκτού σοσιαλισμού θα τολμούσε να το κάνει;) ήταν όμως η συγκεκριμένη ενέργεια των ανθρώπων εκείνων κάψιμο βιβλίων;
Μπορεί ο καθένας να πάει να αγοράσει όσα βιβλία του Ανδρουλάκη θέλει από οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο (προς μεγάλη χαρά του Ανδρουλάκη βέβαια) και να τα κάνει ότι θέλει. Να τα κάψει, να τα χρησιμοποιήσει και ως χαρτιά υγείας κτλ. Μπορεί επίσης κάποιος να κάψει τα βιβλία που έχει στην βιβλιοθήκη του όσα και να είναι αυτά και πολλές φορές συμβαίνει αυτό αν κάποιος θέλει να ανοίξει χώρο στο σπίτι του. Περιουσία του είναι, ιδιοκτησία του είναι, εφόσον τα αγόρασε, ότι θέλει τα κάνει συνεπώς δεν μπορούν να τους κατακρίνουν γι' αυτό τα μπολσεβίκικα καθάρματα (που σημειωτέον τους πείραξε το συγκεκριμένο κάψιμο αλλά όχι οι δολοφονίες της 17Ν).
ΚΑΨΙΜΟ ΒΙΒΛΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΟΡΜΙΣΕΙΣ ΣΕ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ Η ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ (ΟΧΙ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ) ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΕΝ ΧΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΡΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΦΩΤΙΑ
Επειδή έχω πολλά στοιχεία για το κάψιμο βιβλίων στην Ελλάδα θα τα αναφέρω όλα και
και μυαλό έχουμε και βγάζουμε τα συμπεράσματα μας:
1) Βιβλία έκαψε ο Μεταξάς τα έτη 1936-1940. Η νεολαία του, κατευθυνόμενη βέβαια από αυτόν, έκαιγε σε δημόσιες τελετές βιβλία κομμουνιστικού, αντιοικογενειακού, αντιθρησκευτικού και αντιπατριωτικού περιεχομένου. Την εποχή εκείνη υπεύθυνος της κομμουνιστικής διεθνούς για την αντιθρησκευτική και αντιοικογενειακή εκστρατεία διεθνώς ήταν ο Ισπανοεβραίος Μοσέ Πιγιάντε (αργότερα τον βρίσκουμε δίπλα στον Τίτο και για τη δράση του ονομάστηκε δίκαια: χασάπης του Μαυροβουνίου).Υπό την καθοδήγηση του και την χρηματοδότηση του έβγαιναν τέτοια βιβλία σε όλον τον κόσμο. Στην Ελλάδα έρχονταν από διάφορες χώρες ιδίως την Γαλλία. αλλά μεγάλος αριθμός εκδιδότανε από εκδοτικούς οίκους του ΚΚΕ. Ένα βιβλίο που κάηκε εν χωρώ είχε τίτλο «θρησκευτική χολέρα», και έχει ως εξώφυλλο έναν αγριεμένο εργάτη που πατάει ένα πανάσχημο φίδι στο κεφάλι, υποθέτω ότι το περιεχόμενο του θα ήταν το ίδιο με αυτό του Ανδρουλάκη (Η αριστερά ήταν πάντα η ίδια, καθόλου δεν έχει εκσυγχρονισθεί και ας αυτοαποκαλούνται όπως και τότε προοδευτικοί). Για να είμαι ειλικρινής συμφωνώ απόλυτα με το κάψιμο του συγκεκριμένου βιβλίου. Τα βιβλία που έκαψαν ήταν ανάλογου περιεχομένου που σκόρπιζαν το μίσος στους ανθρώπους Ίσως βέβαια στην ορμή τους οι της ΕΟΝ το παράκαναν λιγάκι και να έκαψαν και κάποια αριστερά φιλοσοφικά βιβλία και πάλι κάτι τρέχει στα γύφτικα, ο κόσμος ξέρει την «πνευματική» προσφορά των αριστερών βιβλίων και την «ποιότητα» τους. Αυτά τα βιβλία τα έβρισκε η ασφάλεια σε αποθήκες του παράνομου τότε ΚΚΕ. Σημειωτέον ότι φανατικά στελέχη της ΕΟΝ τότε ήταν και οι αριστεροί σήμερα Γλέζος, Θεοδωράκης, Νικ. Βρεττάκος. Πλάκα θα έχει να βρεθεί κάποια φωτογραφία τους δίπλα σε καιγόμενα βιβλία κομμουνιστικού περιεχομένου.
2)Αφήνω τα έτη 1940 εως1963 και έρχομαι το 1964, που την εξουσία πήρε ο Γ. Παπανδρέου με δεκανίκια τους κομμουνιστές. Κατά την προηγούμενη περίοδο γράφτηκαν και πολύ ορθώς πολλά αντικομουνιστικά βιβλία από πολύ σοβαρούς επιστήμονες. Διαβάστε ένα οποιοδήποτε τέτοιο βιβλίο της εποχής και ένα κομμουνιστικό της τότε εποχής ή και της σημερινής και θα πειστείτε για την διαφορά. Οι σημερινοί αριστεροί καθηγητάδες είναι κυριολεκτικά αμόρφωτοι και έγιναν καθηγητές διότι τραμπούκικα τους διόρισε η εξουσία η δική τους, όχι η αξία τους. Έζησα τα γεγονότα και τα γνωρίζω. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις
Το 1964 λοιπόν μόλις πήραν την εξουσία οι «δημοκρατικές» δυνάμεις ετέθησαν υπό διωγμό τα αντικομουνιστικά βιβλία. Όχλοι αριστερών μπήκαν στον δήμο Καβάλας έδειραν τους υπαλλήλους της βιβλιοθήκης, πήραν τα βιβλία και «εν επισήμω τελετή» έκαψαν τα βιβλία, ουρλιάζοντας συνθήματα στην κεντρική πλατεία της πόλης. Δεν μπορεί, κάποιος θα το θυμάται εκείνο το γεγονός, το έγραψαν και οι εφημερίδες πού να το πει όμως στους αριστερούς των καναλιών. Την ίδια περίοδο το συγκρότημα Λαμπράκη άλλαξε γραμμή, ως συνήθως, και δεν υπεστήριζε τον Γ. Παπανδρέου. Ύστερα από αυτό και μετά από συγκέντρωση <<δημοκρατικού >> όχλου οι ομιλητές κάλεσαν «τον Λαό» να κάψει το συγκρότημα. Έκαψαν εκεί μπροστά στους ομιλητές τόνους εφημερίδων, φωνάζοντας το σύνθημα «ότι πει ο αρχηγός» δηλαδή ο Γ. Παπανδρέου. Μπράβο στον Γ. Καρατζαφέρη που απάντησε με αυτό το στοιχείο σε ένα ΠΑΣΟΚικό ηλίθιο που το ανέφερε και ο μαλάκας το βούλωσε αμέσως για το κάψιμο του βιβλίου του Ανδρουλάκη, όπως το βούλωσε και ο Μπίστης, όταν τον κατηγόρησε ο Γ. Καρατζαφέρης ότι είναι εναντίον της πατρίδος, της θρησκείας και της οικογένειας. Απλώς ψέλλισε ότι τέτοια ποτέ δεν τα είπε.. Έχω παρατηρήσει ότι αν δεν μασάς τα λόγια σου σε αυτούς το βουλώνουν εκνευρίζονται δείχνουν την «δημοκρατία» τους.
Την ίδια εποχή «δημοκρατικοί φρουροί» - ξέρουμε πολλοί καλά ως λαός τι σημαίνει ο όρος - μπήκαν στο Υπουργείο Αμύνης βράδυ, έκαναν έρευνες σε γραφεία αξιωματικών και σε όσους βρήκαν στα γραφεία τους αντικομουνιστικά βιβλία - σκοταδιστικά τα είπαν - έστω και αν δεν είχαν απαγορευτεί τους αποστράτευσαν αμέσως. Βρήκαν τέτοια βιβλία στο ΓΕΑ και τιμωρήθηκαν ο Εξαρχάκος, τότε αρχηγός αεροπορίας και κάποιοι άλλοι αξιωματικοί, σμήναρχοι, σμηναγοί κτλ. Από το ΓΕΕΘΑ τότε για τον ίδιο λόγο απεστρατεύθη και ο στρατηγός Ξένος. Στην Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού μόλις είχαν εκτυπωθεί χάρτες του συμμοριτοπόλεμου και πολτοποιήθηκαν όλοι! Γιατί άραγε; επειδή περιέγραφαν με λεπτομέρειες τις μάχες του συμμοριτοπόλεμου;. Το έχετε ξανακούσει αυτό σε πολιτισμένη και δημοκρατική, υποτίθεται, χώρα; Εννοείται ότι βγήκαν και διαταγές και όλες οι στρατιωτικές μονάδες έκαψαν αντικομουνιστικά βιβλία ή πολτοποιήθηκαν όσοι δε το αμέλησαν τιμωρήθηκαν.
3) Το 1981 ήρθε «ο λαός στη εξουσία, ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση». Θα διαβάσατε βέβαια τότε στον «προοδευτικό» τύπο που καλούσε την κυβέρνηση να κάψει πολλά «σκοταδιστικά» βιβλία. Πολύ καλά βιβλία κατεστράφησαν όπως ακόμα και αρχεία για να σβήσει κάθε ίχνος της κομμουνιστικής προδοσίας. Στις στρατιωτικές μονάδες πήγε διαταγή, μαζεύτηκαν τα βιβλία και πολτοποιήθηκαν στις υψικαμίνους της χαλυβουργικής. Την πολύ καλή σειρά (που και σήμερα την ψάχνει το ΚΚΕ) του ΓΕΣ με τίτλο «αντισυμμοριακός αγών» αποτελούμενη από αρκετά βιβλία την κατέστρεψαν. Κατέστρεψαν δε ακόμα και τις μίτρες εκτυπώσεως με ιδιαίτερο μίσος ώστε αν στο μέλλον έρθει άλλη κυβέρνηση να μην ξανατυπωθούν. Αυτόν τον σεβασμό δείχνουν οι αλήτες της αριστεράς στα βιβλία και την γνώση. Ευτυχώς κάποια γλίτωσαν και βρέθηκαν στα παλαιοβιβλιοπωλεία τα οποία οι αριστεροί μόλις τα αντίκριζαν, τα αγόραζαν όσο - όσο και τα εξαφάνιζαν. Έμειναν κάποια σε ιδιωτικές βιβλιοθήκες και σήμερα, βοηθούσης της τεχνολογίας εύκολα βρίσκονται σε όσους τα αναζητούν, αλλά όμως δεν είναι σε κοινή θέα για όλον τον κόσμο, αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα οι νεολαίοι θα μάθαιναν καλύτερα την ιστορία. Εννοείται ότι κάηκαν και από όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, σε κάποια μάλιστα που έμεινε ένα αντίτυπο για αρχείο είχε ξυστεί ο τίτλος ώστε να μην φαίνεται και βρουν τον μπελά τους!
4) Την δεκαετία του 1980 ένας Ελληνοαμερικανός ο Νικόλαος Γκατζογιάννης έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Ελένη» που περιγράφει την κατάσταση στο χωριό του Λιά της Μουργκάνας Ηπείρου επί καταλήψεως του από τους συμμορίτες το 1948 (λαοκρατία). Την μητέρα του την τουφέκισαν διότι έδιωξε τα παιδιά της, μεταξύ αυτών και τον ίδιο, να γλιτώσουν το μαχαίρι του κομμουνιστή και το παιδομάζωμα. Ποιος δεν θυμάται το εμπάργκο σε αυτό το βιβλίο από τα αριστερά βιβλιοπωλεία. Και όσα τόλμησαν να το έχουν για πούλημα οι «προοδευτικές» δυνάμεις τα έσπαγαν και έκαναν γύρω από το βιβλιοπωλείο «αλυσίδες κατά του διχασμού», ώστε να μην μπορεί κανείς να το αγοράσει, όσοι τολμηροί προήρχοντο γιουχαϊζόντουσαν και κάποτε προπηλακιζόντουσαν. Ως μέλος του ΚΚΕ ασφαλώς θα ήταν στις αλυσίδες και ο Μ. Ανδρουλάκης που τώρα είναι υπέρ της ελευθερίας του λόγου
Θα θυμόσαστε ασφαλώς ότι γυρίστηκε και ταινία με το ίδιο θέμα νομίζω στην Ισπανία. Ο παραγωγός ήθελε να γυριστεί η ταινία στον χώρο που διαδραματίστηκαν τα γεγονότα στο χωριό Λιά. Αλλά η «προοδευτική» διανόηση δεν άφησε να γυριστεί η ταινία έτσι οι κάτοικοι της περιοχής έχασαν εισόδημα 8 εκατομμυρίων δολαρίων την εποχή εκείνη διότι τόσα έδινε ο παραγωγός. Γυρίστηκε η ταινία και όταν ήρθε στην Ελλάδα να παιχθεί σε ελάχιστους κινηματογράφους οι ΚΝΕίτες και άλλοι αριστεροί εμπόδιζαν με συνθήματα, φτυσίματα και ξυλοδαρμούς όσους ήθελαν να δουν την ταινία γελοιοποιώντας την Ελλάδα σε όλο τον κόσμο. Δυστυχώς αυτή είναι η αριστερά. Σκοταδιστική που κρατάει την Ελλάδα χιλιάδες χρόνια πίσω. Έστω και αν της αρέσει για λόγους προπαγανδιστικούς να αυτοαποκαλείται «προοδευτική» δεν έχει απολύτως καμία σημασία τι δηλώνει η ίδια, σημασία έχουν οι πράξεις της. Και οι αριστεροί «διανοούμενοι» μόνο διανοούμενοι δεν είναι απλώς στρατευμένοι στην εγκληματική ιδεολογία τους κενοί και εμπαθείς άνθρωποι χωρίς τίποτα παραπάνω.
5) Φτάνουμε στο 1998. Το ΠΑΣΟΚ απεφάσισε να γράψει την δική του «προοδευτική ιστορία» του συμμοριτοπόλεμου. Έστειλε η ΔΙΣ/ΓΕΣ πολλές φορές επιστολές στο ΚΚΕ να τους δώσει αρχεία ώστε να γίνει διασταύρωση. Το ΚΚΕ αρνήθηκε και έτσι άρχισαν μόνοι τους. Ειδοποίησαν τον υπουργό ότι η ιστορία δεν «βγαίνει» υπέρ του ΚΚΕ με τα υπάρχοντα στοιχεία και έτσι αυτός απεφάσισε να τα δώσει όλα τα αρχεία στην δημοσιότητα. ’ρχισε η επιλογή των εγγράφων και από ότι δημοσιεύτηκε μιλάνε για 1,5 εκατομμύρια έγγραφα. Οι ίδιοι υπάλληλοι της υπηρεσίας για να μην έχουν προβλήματα με τους «προοδευτικούς» αλήτες υποθέτω πως αυτολογοκρίθηκαν. Πάνω όμως από αυτούς υπήρχε «επιστημονική» επιτροπή καθηγητών πανεπιστημίου που τόσο θετικά διατυμπανίστηκε που θα έκανε νέο ξεκαθάρισμα: «μην μας ξεφύγει και τίποτα». Ήταν για καλό αυτοί οι (αριστεροί φυσικά) καθηγητές πανεπιστημίου; Τέλος πάντων οι δουλειά τελείωσε και γράφτηκε ένας πρόλογος ο οποίος κουτσουρεύτηκε τόσο πολύ που έγινε αγνώριστος. Αυτός ο πρόλογος υπεγράφη τον Αύγουστο 1998 από τον υπουργό Αμύνης. Στις 30-10-1998 θα γινόταν παρουσία του προέδρου της δημοκρατίας και ξένων στρατιωτικών ακολούθων, η παρουσίαση των Στρατιωτικών Αρχείων.
Τρεις μέρες πριν όμως «προοδευτικοί» δημοσιογράφοι, δημοσιεύουν αποσπάσματα της Ιστορικής Επισκοπήσεως του Στρατηγού που θα την βρείτε εδώ ΑΥΤΟΥΣΙΑ και κατηγορούν τον συντάξαντα αξιωματικό ως «φασίστα». Την βρομοδουλειά την έκανε ένας δημοσιογράφος της εφημερίδος ΕΘΝΟΣ που μισεί σε όλες του τις ενέργειες τον Στρατό. Ξεσηκώνεται ο αριστερός τύπος και ο αξιωματικός αμέσως αποστρατεύτηκε (τον φουκαρά τι έφταιξε; κανείς δεν πρόσεξε ότι είχε υπογραφές του Υπουργού;) έτσι ματαιώθηκε η παρουσίαση των αρχείων για «καλύτερη μελέτη» Τα τυπωμένα βιβλία και CD κατεστράφησαν δια πυρράς. Ο πατριωτικός τύπος βέβαια διαμαρτυρήθηκε για την βαρβαρότητα αυτή, αλλά οι «δημοκρατικές – προοδευτικές» δυνάμεις κώφευσαν. (Εδώ είναι υπέρ δολοφονιών των «εχθρών του λαού» στην καταστροφή βιβλίων θα έκαναν πίσω); Τελικά μετά από τρίμηνο νέο ξεκαθάρισμα, παρουσιάστηκε το έργο χωρίς πρόλογο αλλά με κάποια έγγραφα ντοκουμέντα. Το έργο το έχω, η λογοκρισία είναι δεδομένη λείπουν ντοκουμέντα που έβρισκες σε παλιές εκδόσεις αλλά και στα αρχεία των γειτονικών κομμουνιστικών χωρών. Οι ηλίθιοι νομίζουν ότι πάντα θα κρύβεται η αλήθεια, δεν βλέπουν το παράδειγμα της Ρωσίας; Τέλος πάντων εκ των παρουσιαστών της όλης τελετής ήταν και ο καθηγητής ιστορίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Κολλιόπουλος, παλιός αριστερός που μόλις όμως διάβασε αρχεία άλλαξε γνώμη και έχει αναμφίβολα πλέον σταθεί με την αλήθεια. Το δείχνει και το έργο του καθώς και των βοηθών του. (Αγοράστε το βιβλίο ΓΙΑΣΑΣΙΝ ΜΙΛΙΕΤ, η το ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΦΡΟΝΗΜΑΤΩΝ). Ομίλησαν διάφοροι αριστεροί, στην παρουσίαση ομίλησε και ο Κολλιόπουλος και διάβασα στις αριστερές εφημερίδες «μοναδική παραφωνία στην παρουσίαση των αρχείων ήταν ο Κολλιόπουλος»! Από ότι έμαθα παρασκηνιακώς δεν ήταν το ΚΚΕ που διαμαρτυρήθηκε για την όλη ιστορία. Ίσως να είναι και έτσι. Όμως μπορεί να έβαλε κάποιον μη δικό του αλλά αριστερό δημοσιογράφο του ΕΘΝΟΥΣ - διότι από εκεί ξεκίνησε η διαμαρτυρία - και έτσι έκανε την δουλειά του. Δυστυχώς κανείς σοβαρός ερευνητής δεν έχει εμπιστοσύνη στα δημοσιευθέντα αρχεία με αποτέλεσμα να αναγκάζεται να πάει στο Υπουργείο που η πρόσβαση είναι κοπιαστική.
Στο λεύκωμα που πριν δυο χρόνια εξέδωσε το ΓΕΑ για την Ελληνική αεροπορία δεν υπάρχει η πολύ πλούσια δράση της τα έτη 1946-1949 ο δε τότε υφυπουργός Αποστολάκης είπε το αμίμητο: «Η αεροπορία πρέπει να ντρέπεται για την δράση της τα έτη εκείνα». Δηλαδή κατά την γνώμη του αλητήριου αυτού υφυπουργού να μην πολεμήσει υπέρ της νομίμου κυβερνήσεως του Ελληνικού λαού και να προδώσει. Στο δε ΓΕΝ εκδώσανε λεύκωμα πεσόντων και έβαλαν μέσα ως ήρωες 4 ναυτικούς που πρόδωσαν την πατρίδα τους καταστρέφοντας πολεμικά πλοία κατά την διάρκεια κομμουνιστικής εξεγέρσεως στην Αλεξάνδρεια το 1944. Φώναζαν οι απόστρατοι αλλά οι αλήτες του Μαρξισμού τους απαντούσαν ότι είναι …φασίστες.
Θα γνωρίζετε βέβαια ότι υπάρχουν εκδοτικοί οίκοι που κυκλοφορούν βιβλία παλαιά και εθνικού περιεχομένου. Τα περισσότερα βιβλιοπωλεία είναι αριστερά και τέτοια βιβλία δεν τα πωλούν. Εκτός όμως αυτού οι συγκεκριμένοι οίκοι έχουν υποστεί επιθέσεις τραμπούκων ακόμα και στη έκθεση βιβλίου στο Πεδίο του ’ρεως με τα χειροκροτήματα των γύρω προοδευτικών. Ίσως γιατί ότι βγάζουν πωλείται χωρίς διαφήμιση σε πολλά αντίτυπα. Υπάρχει λαός που θέλει να μάθει την αλήθεια αλλά οι αλήτες που κυβερνούν δεν τον αφήνουν.
Αυτή είναι λοιπόν η στάση της Ελληνικής αριστεράς απέναντι του βιβλίου γιαυτό όταν τους το θυμίζει κανείς το βουλώνουν και μετά αρχίζουν το βρίσιμο. Και θέλουμε να μας υπολογίζουν οι άλλοι! …Όσο υπολογίζουν την Κούβα την, Β Κορέα κτλ. Με ποιους πορευόμαστε στον σύγχρονο κόσμο; Με τους σκληροπυρηνικούς του Κομμουνισμού που μας κυβερνούν όταν όλος ο πολιτισμένος κόσμος τους έχει καταδικάσει; Είμαστε με τα καλά μας ως Έθνος; Η Ελλάς θα αργήσει πολύ να βρει τον δρόμο της προς τον πολιτισμό και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών Με λυπεί μου πιστεύω ότι δεν θα τον βρει τώρα πια ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου