Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

Συζήτηση με ένα εθνίκι

Τις προάλλες έπεσα πάνω στον φίλο μου τον Κώστα, τον οποίο είχα να δω χρόνια. Καλό παιδί, αλλά τελειωμένο εθνίκι. Παραθέτω μέρος της συζήτησης που είχα μαζί του για του για να δείτε και εσείς με τι εθνόσκυλο είχα να κάνω.

bfo: Να, ας πούμε με το βιβλίο της ιστορίας. Τι μύγα σας τσίμπησε πάλι; Είναι κακό δηλαδή να μη μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο να μισούν τους Τούρκους; Τι θέλουμε να γίνουν, πορωμένοι πατριώτες ή ανθρώποι με κριτικό και ελεύθερο πνεύμα;

Κώστας: Δεν υποστηρίζει κανείς το να μάθουν τα παιδιά να “μισούν τους Τούρκους”. Θα πρέπει όμως να μάθουν ότι υπήρξε κάποτε κάτι που λέγονταν “τουρκοκρατία” και πως αυτό ήταν μισητό. Θα πρέπει να ξέρουν ότι έλαβε κάποτε χώρα εισβολή στην Κύπρο. Αν ο σκοπός σου είναι να διδάξεις την ιστορία, τότε πρέπει να την διδάξεις ως έχει, όχι εξωραϊζοντας γεγονότα του παρελθόντος (πχ. ότι η σφαγή της Σμύρνης μπορεί να περιγραφεί ως “συνωστισμός στο λιμάνι”) για να πετύχεις τάχα μου την φιλία των λαών. Δεν κτίζεις “κριτική σκέψη” στα παιδιά με αυτό τον τρόπο. Είτε παρουσιάζεις τα γεγονότα ως έχουν, είτε πουλάς προπαγάδα, τάχα μου υπερ της ειρήνης.

bfo: Γιατί “τάχα μου”; Δεν είναι σημαντική η φιλία των λαών; Τι είναι σημαντικότερο, να διδαχθούμε το τι ακριβώς έγινε στην Χιο και ποιός έσφαξε ποιόν, ή να ζήσουμε σήμερα ειρηνικά με τους γείτονές μας;

Κώστας: Νομίζω ότι έχουμε μπερδέψει τα μπούτια ημών. Η ειρήνη και ο πόλεμος δεν είναι θέμα διδακτέας ύλης αλλά στρατηγικών επιλογών, συμφερόντων, ιστορικών συσχετισμών και άλλων σχετικών παραγόντων. Αν είναι να γίνει πόλεμος δεν θα τον κυρήξει ο κυρ Μεχμέτ ή ο κυρ Μήτσος, αλλά το στρατιωτικό κατεστημένο της Τουρκίας ή η μεγαλοαστική τάξη της Ελλάδας. Εξάλλου, όπως μας διδάσκει η πείρα, τα νήματα του πολέμου τα κινούν οι μεγάλες δυνάμεις.

Άλλωστε δεν κτίζεις την ειρήνη με εξωραϊσμό του παρελθόντος και συμψηφισμό. Η ειρήνη μπορεί να βασιστεί μόνο στην κατανόηση του τι έχει γίνει και το ειλικρινές και έμπρακτο ξεπέρασμα του. Αλλιώς η ιστορία εκδικείται. Νομίζεις ότι τα παιδάκια στις πρώην Σοβιετικές δημοκρατίες δεν διδάσκονταν την προπαγάνδα των σοβιετικών επί 70 χρόνια; Οδήγησε αυτό στην “ειρήνη” με την Ρωσσία, μόλις διεσπάσθη η ΕΣΣΔ; Η ειρήνη στηρίζεται στην πράξη, στην συγνώμη και την αλληλοπεριχώρηση, όχι σε θεωρίες. Νομίζεις μήπως ότι π.χ ένα σχολικό βιβλίο στην Παλαιστίνη που να λέει τι ωραία περνάνε με το Ισραήλ θα φέρει την ειρήνη στην μέση ανατολή; Δεν βλέπει ο κόσμος τι γίνεται απέξω, με το τείχος που κτίζεται, τις μπολντόζες που γκρεμίζουν τα σπίτια του, την κατοχή των εδαφών του, κλπ; Τα παιδιά μεγαλώνουν, βλέπουν και κρίνουν.

Παρουσιάζουν διάφοροι επαγγελματίες αφελείς το παράδειγμα Γαλλίας και Γερμανίας οι οποίες συνέγραψαν κοινά βιβλία ιστορίας. Καλά, δεν έχουμε καμμία αίσθηση της αναλογίας; Χάσαμε κάθε πολιτικό κριτήριο; Οι δυο αυτές χώρες προχώρησαν στην κίνηση αυτή αφού πρώτα α) η Γερμανία έχασε τον πόλεμο, β) έπαψε κάθε αξίωση επί των εδαφών της άλλης χώρας, γ) έκαναν την αυτοκριτική τους, και δ) επέρασαν 50 χρόνια. Αν η Γερμανία διατηρούσε υπο κατοχή ή έστω διεκδικούσε εδάφη της Γαλλίας θα έκαναν το ίδιο;

bfo: Κάτσε ρε φίλε. Δηλαδή οι τόσοι επιστήμονες που μαζεύτηκαν και συνέγραψαν τα βιβλία, ή οι άλλοι που τα υποστηρίζουν δεν ξέρουν τι κάνουν και ξέρεις εσύ; Δηλαδή ποιός είναι αρμοδιότερος για τα σχολικά βιβλία, αν όχι οι επιστήμονες ιστορικοί;

Κώστας: Σε μια εποχή παρακμής της επιστημονικής σκέψης γενικά και γενικευμένης παραπλάνησης ειδικότερα, είναι αστείο να μιλάμε για ανεξάρτητους επιστήμονες που διαβεβαιώνουν με την βούλα τους την εγκυρότητα της ιστορίας που συγγράφουν. Τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος και των επιχειρημάτων, όχι με βάση τους ακαδημαϊκούς τίτλους.

Εδώ στις θετικές επιστήμες και γίνεται απίστευτο αλισβερίσι παγκοσμίως, με πληρωμένα “αποτελέσματα”, κάλυψη του βιομηχανικού και στρατιωτικού κατεστημένου και πλήρη προσχώρηση στα καπιταλιστικά ιδεολογήματα. Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι στις ανθρωπιστικές “επιστήμες” τα πράγματα θα είναι καλύτερα; Όταν μάλιστα οι ανθρωπιστικές επιστήμες, αντίθετα με τις θετικές, είναι από την φύση τους έρμαια πολιτικών θεωριών, ιδεολογημάτων και συμφερόντων. “Επιστήμονες” των ανθρωπιστικών επιστημών άλλωστε στελεχώνουν και τα λεγόμενα “θινκ τανκς” που διατυπώνουν την ιδεολογία των μεγάλων δυτικών δυνάμεων. Η ιστορία εξάλλου δεν είναι μαθηματικά, ώστε να διαβεβαιώνουν όλοι το ίδιο αποτέλεσμα. Υπάρχει η ιστορία των νικητών, η ιστορία του συστήματος κλπ.

Ειδικά σε χώρες μπανανίες όπως η δική μας, όπου το επιστημονικό μας κατεστημένο έχει λάβει τους τίτλους του στο εξωτερικό και επιστρέφει με όλη την δυτική προπαγάνδα στις βαλίτσες του και την ορμή του νεοφώτιστου. Εδώ πάει ο άλλος και πλένει πιάτα για δέκα χρόνια στις ντάινες της Αστόριας και επιστρέφει τελείως “αμερικανάκι”, και θα γλυτώσει εκείνος που μπαίνει στο εκπαιδευτικό τους σύστημα και μαθαίνει να σκέφτεται με βάση τις θεωρίες, τις παραδοχές και τα paradigm τους; Αναγκαστικά θα μεταφέρει τα ιδεολογήματα που διδάχθηκε στον τόπο μας, ανάμεικτα με τις μεθοδολογικές αρχές της επιστήμης του.

Ορίστε πως το θέτει ο Γκυ Ντεμπόρ:

Όλοι οι ειδικοί είναι άνθρωποι του κράτους και των μέσων μαζικής ενημέρωσης, και δεν αναγνωρίζονται σαν τέτοιοι παρά μόνο εξαιτίας αυτού του γεγονότος. Κάθε ειδικός υπηρετεί το αφεντικό του, διότι καθεμία απ' τις παλιές δυνατότητες ανεξαρτησίας έχει σχεδόν εκμηδενιστεί απ' τις συνθήκες οργάνωσης της σημερινής κοινωνίας. Ο ειδικός που υπηρετεί καλύτερα είναι ασφαλώς εκείνος που ψεύδεται. (…) Δεν υπάρχει τώρα πια κρίση, για την οποία να υπάρχει η εγγύηση μιας σχετικής ανεξαρτησίας, από μέρους εκείνων που αποτελούσαν τον επιστημονικό κόσμο. Απο μέρους εκείνων, λόγου χάρη, που υπερηφανεύονταν άλλοτε για την ικανότητα τους επαλήθευσης, που τους επέτρεπε να προσεγγίζουν ό,τι αποκαλούσαν αμερόληπτη ιστορία των πραγμάτων, ή τουλάχιστον να πιστεύουν ότι άξιζε να γνωστοποιηθεί. (…)


bfo: Και δεν μου λες, γιατί δηλαδή όλοι αυτοί να ενδιαφέρονται για το πως διδάσκεται η ιστορία στην Ελλάδα;

Κώστας: Μια και πιάσαμε τα τσιτάτα, θα στο θέσω με τα λόγια του Σαμπκομαντάντε Μάρκος. Είναι μήπως και αυτός Ελληναράς (ή μάλλον Τσιαπαράς); Γράφει λοιπόν, ο δικός σου:

Ο ψυχρός πόλεμος θα έπρεπε να δώσει έναν μονοπολικό κόσμο, ένα και μόνο έθνος που κυριαρχεί στον κόσμο χωρίς αντίπαλο, αλλά για να το πετύχει αυτό, ο μονοπολικος κόσμος θα πρέπει να πετύχει την λεγόμενη “παγκοσμιοποίηση”. (…)

Η ιδέα στην οποία βασίζεται η παγκοσμιοποίηση είναι αυτό που αποκαλούμε “νεοφιλελευθερισμό”, μια νέα θρησκεία η οποία επιτρέπει στην παγκοσμιοποίηση να λάβει χώρα. Σε αυτό τον “Τέταρτο Παγκόσμιο Πόλεμο”, εδάφη κατακτούνται, εχθροί καταστρέφονται και οι κατεκτημένες περιοχές τίθενται υπό διακυβέρνηση. Αυτός ο “Τέταρτος Παγκόσμιος Πόλεμος” καταστρέφει την ανθρωπότητα καθώς η παγκοσμιοποίηση οικουμενικοποιεί την αγορά, και ότιδηποτε ανθρώπινο αντιτίθεται στην λογική της αγοράς αποτελεί εχθρό και θα πρέπει να καταστραφεί.

Ποιό είναι το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο μονοπολικός κόσμος στην πορεία του προς την παγκοσμιοποίηση; Τα εθνικά κράτη, οι αντιστάσεις, η κουλτούρα, ο τρόπος του κάθε έθνους να βλέπει τον κόσμο, ό,τι το κάνει να διαφέρει από τα άλλα έθνη. Πως είναι δυνατό να δημιουργηθεί ένα παγκόσμιο χωριό όπου όλοι είναι ίδιοι αν υπάρχουν τόσες διαφορές; Όταν λέμε ότι πρέπει να διαλυθούν τα εθνικά κράτη και να μετατραπούν σε ερήμους, δεν εννοούμε ότι θα σκοτώσουν τον κόσμο, αλλά τον τρόπο ζωής του κάθε λαού. Μετά την καταστροφή θα έρθει το ξανακτίσιμο. Θα ξανακτιστούν οι διάφορες περιοχές μέσα σε ένα νέο πλαίσιο. Εκείνο που ορίζουν οι νόμοι της αγοράς. Αυτή είναι η κινητήρια δύναμη της παγκοσμιοποίησης.

Το πρώτο της εμπόδιο είναι τα εθνικά κράτη: πρέπει να τους επιτεθεί και να τα καταστρέψει. Ότι κάνει ένα κράτος “εθνικό” πρέπει να καταστραφεί: η γλώσσα, ο πολιτισμός, η οικονομία, η πολιτική του ζωή και ο κοινωνικός του ιστός. (…)

Κάθε πολιτισμική διαφορά η οποία κάνει ένα Γάλλο Γάλλο, έναν Ιταλό Ιταλό, ένα Δανό Δανό, έναν Μεξικανό Μεξικανό, πρέπει να καταστραφεί, γιατί αποτελεί φράγμα στην παγκοσμιοποίηση της αγοράς. (…).

Αυτό σημαίνει ότι η πολιτιστική ιστορία, η ιστορία της παράδοσης, συγκρούεται με αυτή την διαδικασία και αποτελεί επομένως εχθρού της παγκοσμιοποίησης. Αυτό είναι ιδιαίτερα σοβαρό στην Ευρώπη, όπου υπάρχουν έθνη με μεγάλες παραδόσεις.
[Σαμπκομαντάντε Μάρκος, Ο Τέταρτος Παγκόσμιος Πόλεμος]


bfo: Πάντως, ως γνωστόν τα έθνη είναι κατασκευασμένες έννοιες.

Κώστας: Εξαρτάται. Τι εννοείς με αυτό; Αν εννοείς ότι δεν είναι κάτι το απτό, εν μέρει έχεις δίκιο. Αλλά μη απτή είναι επίσης η έννοια της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας κλπ. Δεν πρέπει να παλεύουμε γι’ αυτές και να τις θεωρούμε σημαντικές; Εξάλλου, όπως η ελευθερία, έτσι και το έθνος έχει και ένα απτό μέρος. Το απτό στην ελευθερία είναι να μπορείς πχ. να μετακινείσαι ελεύθερα, να επιλέγεις τι θα κάνεις κλπ. Το απτό στο έθνος είναι πως το αποτελεί ένα υλικό σώμα, το άθροισμα των ομοεθνών σου, και των συγκεκριμένων συνηθειών, πιστεύω, πολιτισμικών προσλαμβανουσών κλπ που καθοδηγούν την συμπεριφορά τους, η οποία είναι και απτή και πρακτική. Τι πιο πρακτικό από το πως ζείς, τι τρώς, σε τι είδους σπίτι μένεις;

bfo: Το εννοώ περισσότερο με την έννοια ότι τα έθνη είναι μια κατασκευασμένη ιδέα από μια ομάδα ανθρώπων (διανοούμενους κλπ) που απευθύνεται στον πολύ κόσμο για τον έλεγχο του, για να είναι “κρέας για τα κανόνια” κλπ. Δεν υπήρχε καν η έννοια του έθνους πριν από 300 χρόνια.

Κώστας:Αυτές είναι ανιστόρητες κουταμάρες. Καταρχήν η ιδέα πως τα έθνη εφευρέθηκαν πριν από ολίγους αιώνες είναι μια μπαρούφα και μισή. Τι ήταν οι Κινέζοι προ δυο χιλιάδων ετών; Περίμεναν άραγε τον Χόμπσμπάουμ για να μάθουν ότι αποτελούν έθνος; Οι εβραίοι ως τι επιβίωσαν επί χιλιετίες, σκορπισμένοι μάλιστα δεξιά και αριστερά χωρίς δικό τους κράτος; Οι έλληνες, καίτοι χωρισμένοι σε πόλεις-κράτη δεν συνιστούσαν εννιαίο έθνος, και δεν μιλούσαν και έγραφαν με συνείδηση της κοινής τους ταυτότητας (πχ. “έλληνες είναι οι της ελληνικής παιδείας μετέχοντες”); Οι Πέρσες, οι Ινδοί, κλπ τι ήταν;

Τα περί εθνών είναι συνέχεια της ίδιας υπεροψίας και ρατσιστικής σκέψης που διέκρινε την Δύση από την απαρχή της αποικιοκρατίας: ό,τι ισχύει για το δυτικό άνθρωπο είναι ο παγκόσμιος κανόνας. Διαβάζουν οι δικοί μας “επιστήμονες” των ανθρωπιστικών επιστημών τις δυτικές θεωρίες για την γέννεση των σύγχρονων ευρωπαϊκών εθνών και ως επαρχιώτες φασονάδες τις μεταφέρουν αμάσητες. Στα είπα και πριν. Άσε που τις μεταφέρουν και χοντροκομμένες, σαν κλισέ εφήβων. Θέλω να πω, γράφουν οι ξένοι και περιγράφουν τις σύνθετες και μακρόχρονες διαδικασίες εθνογέννεσης των σύγχρονων δυτικών κρατών, στις οποίες έπαιξαν ρόλο εκατοντάδες παράγοντες, οικονομικοί, πολιτιστικοί, πολιτικοί κλπ. Την ανεκδιήγητη μπαρούφα όμως ότι τα έθνη εμφανίστηκαν επειδή επέβαλλαν την ιδέα τους οι διανοούμενοι, μόνο στην χώρα μας την ακούμε!

bfo: Έστω. Ας ξαναγυρίσουμε όμως στο θέμα μας. Δηλαδή, όλοι συνωμοτούνε ειδικά εναντίον της Ελλάδας, έτσι; Σαν μεγάλη ιδέα δεν έχουμε για τον εαυτό μας; Μαζεύτηκαν δηλαδή διάφοροι σκοτεινοί τύποι και ασχολούνται όλοι με το αν θα γράφει το βιβλίο ιστορίας “σφαγή” ή “συνωστισμός”; Τι παράνοια είναι αυτή που σας δέρνει εσάς τους ελληναράδες!

Κώστας: Είπε κανείς ότι συνωμοτούν “ειδικά εναντίον της Ελλάδας”; Οι μεγάλες δυνάμεις συνωμοτούν παντού και πάντα, εναντίον όλων των αντιπάλων τους, εξωτερικών και εσωτερικών. Δηλαδή εσύ τώρα το πρωτάκουσες; Συνωμοσία δεν σημαίνει Λιακόπουλος, X-files και γελοιότητες. Σημαίνει απλά καλυμένη πολιτική δράση. Ξέρουμε ας πούμε ότι οι ΗΠΑ ήταν πίσω από δεκάδες δικτατορίες στην λατινική αμερική και αλλού. Δεν βγήκαν προφανώς να το πουν καθαρά (το οποίο θα προκαλούσε διεθνή κατακραυγή), αλλά κινήθηκαν με μυστικές συμφωνίες, διπλωματία κεκλεισμένων των θυρών, κρυφούς λογαριασμούς οικονομικής υποστήριξης κ.ο.κ. Ε, αυτές τις μυστικές κινήσεις τις λέμε παραδοσιακά “συνομωσία”.

Ορίστε τι λέει ο αμερικάνος συγγραφέας Γκορ Βιντάλ επί του θέματος:

”*Δυστυχώς οι Αμερικανοί, ως άλλα σκυλιά του Παβλόφ, έχουν εκπαιδευτεί από τα ΜΜΕ να αντιδρούν με χαχανητά σε κάθε αναφορά της λέξης «συνωμοσία». Για να πιστέψει ένας Αμερικανός ότι υπάρχει συνωμοσία, πρέπει επίσης να πιστεύει στα UFO.*”


Την ίδια πλύση εγκεφάλου προμοτάρουν και στην χώρα μας. Έχουμε φθάσει οποιος καταγγέλει στημένα παιχνίδια να θεωρείται συνωμοσιολόγος τύπου Λιακόπουλου και ψώνιο. Λες και δεν ξέρουμε από πρώτο χέρι πως κανονίζονται τα πράγματα. Η χούντα άραγε με ποιανού την υποστήριξη “άνθισε” στην χώρα μας; Ρε εδώ είχαμε το σκάνδαλο με το σύστημα υποκλοπών που παρακολουθούσε όλο τον πολιτικό κόσμο της χώρας μας και πέρασε στο ντούκου, και εσύ μου λες ότι δεν υπάρχουν “συνωμοσίες”;

bfo: Δηλαδή για όλα στην Ελλάδα φταίνε η Ευρώπη και η Νέα Τάξη;

Κώστας: Οχι, γιά τις λεπτομέρειες μόνο. Για τα σοβαρά φταίει η Νίτσα Λουλέ κι ο κυρ Μήτσος ο σκουπιδιάρης.

Τα πράγματα είναι απλά: κάθε δύναμη που έχει συμφέροντα να υπηρετήσει καθώς και δυνάμεις και λεφτά να διαθέσει θα ενεργεί υπερ των συμφερόντων της. Φανερά, όπου την παίρνει και κρυφά αλλού. Κονδύλια για μίζες, για κλείσιμο στομάτων, για ακαδημαϊκή “έρευνα”, για έλεγχο πολιτικών, δημοσιογράφων και διανοούμενων παίζουν παντού και πάντα. Στο οικονομικό τομέα οι βρώμικες κινήσεις δίνουν και παίρνουν, είναι γνωστά αυτά. Ακόμη και στον πολιτιστικό τομέα: πχ. οι χορηγίες του ιδρύματος Φορντ στην χώρα μας και αλλαχού.

Δυστυχώς ο κόσμος, ειδικά ο νεότερος, αγνοεί αυτό το παρελθόν, ή αδυνατεί να καταλάβει την πολιτική του σημασία, απολιτικοποιημένος καθώς είναι. Γι’ αυτό και σήμερα έχουν αποθρασυνθεί τελείως. Τουλάχιστον το ίδρυμα Φορντ παρίστανε τον χορηγό της τέχνης. Αντίθετα, σήμερα δίνουν χρήματα απευθείας για πολιτικούς σκοπούς, μπροστά στα μάτια όλων, και μάλιστα άτομα και οργανισμοί γνωστοί για το ρόλο τους. Να δες το CDRSEE, το οποίο προωθεί την αλλαγή των σχολικών βιβλίων ιστορίας και σπονσοράρει ιστορικούς και άλλους. Αν γινόνταν κάτι τέτοιο την δεκαετία του ‘70 ή του ‘80 θα είχε βουίξει ο τόπος. Σήμερα, μετά από 20 χρόνια “εκσυγχρονισμού”, αποβλακωμένοι και απολιτικοποιημένοι, οι “λάιτ” αριστεροί μας συντάσονται απευθείας με τις επιταγές του εσμού των μεγαλοσυμφερόντων και των μεγάλων δυνάμεων καταπολεμώντας τον “εθνικισμό” όσων αντιδρούν.

bfo: “Λάιτ” αριστεροί;

Κώστας: Οι κλασσικοί λακέδες της εξουσίας μωρέ, “οργανικοί διανοούμενοι” του εκσυγχρονισμού που το παίζουν ΣΥΝασπισμένοι αριστεροί. Θα τους βρείς σε όλες τις θέσεις μάσας, να ροκανίζουν ευρωπαϊκά κονδύλια, στα πανεπιστήμια, στα υπουργεία, σε οργανισμούς, σε συνέδρια κλπ. Κάτι άτομα σαν εκείνο τον γερμανό υπουργό που το ΄70 πέταγε μολότωφ και το ‘90 έχει χωθεί στις πιο ψηλές καρέκλες. Ταυτόχρονα, γράφουν με ύφος διακοσίων καρδινάλιων για να ενημερώσουν και εμάς τους κάφρους για την μεγάλη εκσυγχρονιστική αποστολή που πρέπει να αναλάβουμε. Δηλώνουν αριστεροί αλλά ψηφίζουν Αρτέμη Μάτσα. Δηλαδή σε κάθε ευκαιρία η άποψη που εκφράζουν ταυτίζεται με τις στρατηγικές, τις επιδιώξεις, τα σχέδια και τους χειρισμούς των μεγάλων δυνάμεων, δηλαδή της εξής μιας, των ΗΠΑ. Η “γενιά του πολυτεχνείου”, καθώς ξεπουλιόνταν μες στις δεκαετίες, ανέθρεψε την επόμενη “αριστερή” γενιά σαν τα μούτρα της και χειρότερα.

bfo: Εντάξει, οι δήθεν αριστεροί είναι γλειώδεις. Αλλά δηλαδή εσείς οι εθνικιστές είστε καλύτεροι που θέλετε να πάμε να πάρουμε την Πόλη;! Δηλαδή αυτός είναι ο στόχος μας εν έτει 2007;

Κώστας: Καταρχήν τι είναι ο εθνικισμός, ξέρεις; Ξέρεις πότε εφευρέθηκε και τι υποδηλώνει ο όρος; Και αυτός δυτικό φρούτο είναι. Εμφανίζεται καταρχήν ως πολιτική ιδεολογία για την απελευθέρωση των δυτικών εθνών από τις πολυεθνικές αυτοκρατορίες και τις δυναστείες τους. Από αυτή την άποψη υπήρξε απελευθερωτικός και προοδευτικός. Είναι τον 20ο αιώνα που ο όρος πήρε βρώμικο όνομα, όταν και πάλι τα δυτικά κράτη αιματοκύλισαν την Ευρώπη δις. Έχουμε λοιπόν, στην δυτική ιστορία τους δυο παγκοσμίους πολέμους, τις αποικίες, το ρατσισμό και την δουλεία, φασισμό και ναζισμό, το ολοκαύτωμα, την Δρέσδη, την Χιροσίμα-Ναγκασάκι, ποτάμια αίματος και μίσους, και είναι οι …έλληνες ειδικά που είναι εθνικιστές; Ή έστω τα Βαλκάνια; Από που και ως που προέκυψε αυτό το απαράδεκτο ιδεολόγημα;

Και για να τελειώνουμε με τις ηλίθιες καρικατούρες. Ποιός ζητάει να πάμε να πάρουμε την Πόλη; Αν το ζητάνε 10-20 βαρεμένοι κάποιας ακροδεξιάς οργάνωσης, σημαίνει αυτό ότι οι έλληνες γενικά, ή όσοι μιλάνε για τα εθνικά ζητήματα ειδικά το πρεσβεύουν; Ζήτησε κανείς οποιονδήποτε επεκτατικό πόλεμο; Γιατί, αυτό σημαίνει εθνικισμός, με την αρνητική έννοια όπως την ξέρουμε από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν έχω υπόψη μου κανέναν που να ζητάει κάτι τέτοιο -ίσως μόνο σε καμμιά ακροδεξιά οργάνωση ή σε κάνα ψυχιατρείο. Όταν φτάνει να βαφτίζεται “εθνικισμός” το να θέλεις να κρατήσεις την ανεξαρτησία σου ή το να μην ενδίδεις στη θέσμιση προτεκτοράτου -όπως με το Σχέδιο Ανάν-, σημαίνει ότι έχουμε χάσει τελείως την μπάλα. Αλλά εδώ έχουμε φτάσει να διαβάζουμε σε ιστολόγια για τον “Βενιζέλο και τη ΛΥΣΣΑ του να προσαρτήσουμε την Κρήτη και τη Θεσσαλονίκη” (!!!). Εμ, βέβαια, άκου “λύσσα” (sic) να θέλουμε ελληνική Κρήτη και Θεσσαλονίκη. Ίσως και η ελληνική Πελοπόννησος παραπάει ως απαίτηση, αφού όπως μας λέει η κυρία Κουλούρη:

Οι πολιτικές εξελίξεις της τελευταίας δεκαετίας στα Βαλκάνια και η αναθεώρηση του παρελθόντος που συνεπάγονται οδήγησαν τις βαλκανικές ιστοριογραφίες σε μια αναζήτηση του «κοινού» παρελθόντος, των κοινών ιστορικών εμπειριών της βυζαντινής και της οθωμανικής αυτοκρατορίας και της «κληρονομιάς» τους στη θρησκευτική, πολιτισμική και θεσμική σφαίρα.

Η νέα αυτή τάση σημαίνει αναθεώρηση της βασικής, κοινής στα βαλκανικά εθνικά κράτη (πλην του τουρκικού, βεβαίως) ερμηνείας της οθωμανικής κληρονομιάς: ότι η οθωμανική περίοδος της ιστορίας τους υπήρξε μια «αλλότρια» επιβολή στις αυτόχθονες χριστιανικές κοινωνίες που είχε τη μορφή «ζυγού».


“Αλλότρια” σε εισαγωγικά η οθωμανική αυτοκρατορία, η οποία βέβαια δεν ήταν καν “ζυγός” (σε εισαγωγικά και αυτός). Όταν οι ιστορικοί, όπως η κα. Κουλούρη, γράφουν τέτοια, δεν προκαλεί εντύπωση που φθάνουμε να διαβάζουμε κατά της προσάρτησης της Κρήτης και της Θεσαλλονίκης.

bfo: Καλά, πλάκα έκανα περί Πόλης.

Κώστας: Βρε τον αστειέμπορα, σε καλό να μας βγεί τόσο γέλιο. Αυτό είναι μια άλλη κατάντια του πολιτικού διαλόγου εν έτει 2007. Γεμίσαμε “πλακατζήδες”, ήτοι ηλίθιους οι οποίοι πετάνε από εδώ και από εκεί σαχλίτσες παρόμοιου τύπου εν είδει πολιτικού σχολίου και όταν τους στριμώξει κανείς επισημαίνοντας τις ασυναρτησίες τους το γυρίζουν στο “πλάκα έκανα”.

Αλλά και τα “σοβαρά επιχειρήματα” παρομοίου επιπέδου είναι. Επισημαίνεις πχ. υπαρκτές και αναγνωρισμένες σχέσεις διαπλοκής, όπως το CDRSEE και τους χρηματοδότες τους και σε λένε “συνομωσιολόγο” ή σε παρουσιάζουν ως γραφικό που πιστεύει ότι όλοι συνωμοτούν εναντίον μας κλπ. Φυσικά τα συγκεκριμένα σου στοιχεία τα κάνουν γαργάρα. Λες πάλι για τις χαλκέψεις των βιβλίων ιστορίας και αποφαίνονται ότι σκοπός σου είναι να διαιωνίσεις το μίσος προς την Τουρκία, ότι θέλεις “πειθήνιο κρέας για τα κανόνια”, κλπ.

Καταγγέλεις τους χειρισμούς και τις πολεμικές εκστρατείες των ΗΠΑ και σε βαφτίζουν “αφελή αντιαμερικάνο” που μισεί τον Αμερικάνικο λαό και άλλες τέτοιες παπάρες. Θα προσθέσουν βέβαια και την καραμέλα “Ο αντιαμερικανισμός είναι ο σοσιαλισμός των ηλιθίων”. Και βέβαια δεν θα παραλείψουν να πετάξουν και κάποια σπόντα ότι είσαι ΚΑΙ αντισημίτης, ειδικά αν τολμήσεις να κριτικάρεις την πολιτική του Ισραήλ.

Αν πάλι μιλάς για την ελληνική ιστορία ή τολμήσεις να πείς ότι ο ελληνικός πολιτισμός έχει συνέχεια στο χρόνο από την εποχή του Ομήρου τότε σε χαρακτηρίζουν αυτομάτως “οπαδό του Λιακόπουλου” που πιστεύει στην ομάδα έψιλον και τους Ελ που ήρθαν από την Αφροδίτη. Ή αν καταφερθείς εναντίον του σχεδίου Ανάν, το οποίο ορίζει ένα ανεκδιήγητο προτεκτοράτο με απαράδεκτη δομή διακυβέρνησης, σε λένε υπέρμαχο του μίσους, πολεμοκάπηλο κλπ.

Κλασσικό κόλπο είναι να εξωθούν το συλλογισμό σου στο άλλο άκρο και μετά να σου αποδίδουν αυτή την καρικατούρα. Πχ. αν πείς κάτι κατά της αμερικάνικης επέμβασης στο Ιρακ τότε είσαι οπαδός του Σαντάμ, αν πεις ότι η ελληνική γλώσσα είναι ενιαία τότε σε παρουσιάζουν σαν να ισχυρίζεσαι ότι δεν είχε καμμία αλλαγή εδώ και 3,000 χρόνια, αν μιλήσεις υπερ της παράδοσης αυτό σημαίνει ότι θέλεις να πετάξουμε την τεχνολογία, αν κριτικάρεις τις ΗΠΑ τότε δεν πρέπει να φοράς μπλουτζήν, αν αντιμάχεσαι την κατοχή της Κύπρου τότε δικαιώνεις τα εγλήματα του Σαμψών και άλλες τέτοιες διαστρεβλώσεις.

Αν αυτοί οι χαρακτηρισμοί και οι κουτοπονηριές παρατηρούνταν μόνο σε δέκα περιθωριακά έντυπα ή σε μερικά βαρεμένα ιστολόγια θα ήταν καλά. Δυστυχώς τα βρίσκει κανείς σε κείμενα από τις μεγαλύτερες εφημερίδες και τους πιο προβεβλημένους αρθρογράφους μέχρι στις δηλώσεις και τα γραπτά πανεπιστημιακών. Ο δημόσιος λόγος, ο οποίος ποτέ δεν ήταν υψηλού επιπέδου στα μέρη μας, έχει ξεπέσει στο επίπεδο της βρούβας.

bfo: Πάντως πρέπει να παραδεχθείς ότι οι ελληναράδες σχηματίζουν ύποπτες συμμαχίες, από ακροδεξιά στοιχεία μέχρι ΚΚΕδες.

Κώστας: Άλλη βλακεία αυτό. Καταρχήν το "ελληναράδες" ή το "εθνικιστές" αποδίδεται σε άτομα που καμμία σχέση δεν έχουν με τον όρο, μόνο με μόνο επειδή τολμάνε να μιλάνε για τα εθνικά θέματα. Άμα τους βαφτίζεις όλους "ελληναράδες" είναι εύκολο να αποδείξεις ότι "συμμαχία" θέλεις. Έπειτα, το να συμφωνείς σε ένα θέμα με κάποιον δεν σημαίνει ότι αποδέχεσαι τις απόψεις του γενικώς και αορίστως. Το ότι ένας ακροδεξιός τίθεται κατά του Σχεδίου Αναν όπως και εμείς, δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε και στα υπόλοιπα, πχ. στις απόψεις του υπερ των φασιστικών ιδεών, υπερ του να πάρουμε την Πόλη, υπερ του ρατσισμού έναντι των μεταναστών κλπ. Στοιχειώδες, αγαπητέ Ουώτσον. Μπορεί κανείς να εξετάσει τις θέσεις πχ. του Άρδην, να δεί και τις θέσεις του κάθε ακροδεξιού και θα δεί αμέσως τις θεμελιώδεις διαφωνίες. Αλλά το τσουβάλιασμα είναι πιο εύκολη υπόθεση. Είπαμε: δημόσιος διάλογος επιπέδου βρούβας.

Αν θέλεις να μιλήσουμε για περίεργη σύμπλευση τότε τι να πούμε για την καθεστωτική “αριστερά” και όλους τους τάχα μου ευαίσθητους αριστεροχαρούμενους, οι οποίοι σε κάθε ευκαιρία ταυτίζονται με τις απόψεις της κυβέρνησης, των εκσυγχρονιστών και τις νέας τάξης; Από το να σπεύσουν να πανηγυρίσουν για τα θετικά της παγκοσμιοποίησης ή την εισαγωγή της “δημοκρατίας” στο Ιρακ μέχρι το να υπερασπίσουν το σχέδιο Ανάν και να επιβάλλουν τα νέα βιβλία ιστορίας, εγγυημένα με την βούλα του Σόρος και άλλων δημοκρατικών δυνάμεων. Αν κάποιος που δηλώνει “αριστερός” ταυτίζεται σε όλα τα κρίσιμα με το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ, ε, τότε δεν θα πρέπει να σκεφτεί πως κάτι δεν πάει καλά με την “αριστεροσύνη” του; Αλλά εδώ έχουμε φτάσει “αριστεροί” να χρηματοδοτούνται από ξένες οργανώσεις, ως και από δεξαμενές σκέψης της υπερδύναμης, και να θεωρείται αποδεκτό.

http://www.bigfatopinion.net/2007/03/blog-post.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: