Η Ελλάδα σήμερα χρεοκοπεί. Και αυτό για τους οικονομιστές είναι ένα αυτόνομο γεγονός, αποτέλεσμα λανθασμένων η αδικαιολόγητων μαθηματικών μοντέλων, κυριαρχημένων από το άλγος του πολιτικού κόστους. Ουσιαστικά όμως η οικονομική χρεοκοπία και εξανδραποδισμός της Ελλάδος, είναι αποτέλεσμα ή επόμενο της κοινωνικής, πολιτιστικής, πολιτικής και υπαρξιακής χρεοκοπίας της Ελλάδος. Πρώτα δηλαδή κατέρρευσε η οικογένεια, ηθικά και υπαρξιακά, μετά το έθνος-λαός και στη συνέχεια το κράτος. Όλα τα υπόλοιπα ακόμη και η διαφθορά, η διαπλοκή και η μετριοκρατία και η αναξιοπρέπεια είναι παρεπόμενα των πρώτων.
Στην Ελλάδα μετά το 1981 , όπου έχουμε την ευρωπαϊκή περίοδο του έθνους- κράτους κυβέρνησαν μια σειρά πολιτικών , που σφράγισαν με τις πράξεις και προπάντων τις παραλείψεις τους την πορεία μέχρι σήμερα. Συγκεκριμένα ο Α. Παπανδρέου, ο Κ. Μητσοτάκης, ο Κ. Σημίτης , ο Κ. Καραμανλής και σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη η διακυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, που δεν μπορεί επί του παρόντος να κριθεί. Κοινός τόπος των περιόδων αυτών διακυβέρνησης ήταν μια εμμονική αντίληψη για την απεθνικοποίηση της Ελλάδος, για την αποδόμηση των ηθών και των εθίμων , για την κατάργηση κάθε λαϊκής ιδιαιτερότητας, για την ενοχοποίηση κάθε γεγονότος ή έννοιας εθνικής περηφάνιας και επιβεβαίωσης. Αντ΄αυτών προτάθηκε η αποθέωση κάθε μορφής ενσωμάτωσης ...... εθνικής, οικονομικής και πολιτιστικής σε αόριστες υπερκρατικές και υπερεθνικές ενότητες και αρχές, ο φανατισμός στον σεβασμό των ιδιαιτεροτήτων των μειοψηφιών (γκέι, μετανάστες, ναρκομανείς, φυλακισμένοι, εξόριστοι, mass media) σε βάρος του κυρίαρχου μοντέλου ζωής και υπαρξιακής αντίληψης της πλειοψηφίας(η κοινωνία των νομοταγών και των νοικοκυραίων). Η συμπλεγματική αυτή αριστερόστροφη αντίληψη για την ζωή και την πραγματικότητα «βαφτίστηκε» εκσυγχρονισμός και μετεξελίχθηκε σε κυρίαρχη πολιτική και κοινωνική κουλτούρα, άσχετα με την εναλλαγή των κυβερνήσεων και τα «θέλω» του Λαού και του Έθνους. Στην πολιτική αυτό οδήγησε στην μετάβαση από τον
Α. Παπανδρέου στον Κ. Σημίτη και από τον Κ. Καραμανλή και τον Ευ. Αβέρωφ στον Κ. Μητσοτάκη και τον Κ. Καραμανλή τον νεότερο.
Μια ομάδα ανθρώπων, όχι τυχαίων , ούτε μεταφορέων «λάσπης», ούτε εκβιαστών, ούτε «πληρωμένων» βρίσκεται πίσω από την εξέλιξη και προπάντων την συνέχεια αυτή . Αρθρογράφοι, διανοούμενοι, καθηγητές Πανεπιστημίων, αναλυτές, εμπειρογνώμονες, φυσικά πολιτικοί και επιχειρηματίες εξέφρασαν την ανάγκη της μετεξέλιξης αυτής της Ελλάδος από έθνος- κράτος σε περιοχή της ευρύτερης ευρωπαικής υπερδομής , ή ακόμη και μέρος μιας νέο-οθωμανικής αυτοκρατορίας, που τελικά προέκυψε στη ροή του χρόνου και μετά την πολιτική κυριαρχία Οζαλ σε πρώτη φάση και Ερντογάν στην ύστερη.
Σημαντικός εκφραστής και σκαπανέας της κυρίαρχης αυτής ιδεολογίας του ενδοτισμού και της ενσωμάτωσης, είναι ο αρθρογράφος του «Βήματος» κ. Ριχάρδος Σωμερίτης, ο οποίος ακόμη και σήμερα που όλα αυτά που υποστήριζε τόσα χρόνια οδήγησαν σε μια πολύπλευρη χρεοκοπία συνεχίζει να αντιμάχεται οτιδήποτε και οποιονδήποτε παραπέμπει σε δεξιά πολιτική και έκφραση. Συνεχίζει να επιμένει για παράδειγμα ότι η μετεξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας που σημειώθηκε στη μετάβαση από τη δεκαετία του ΄80 στη δεκαετία του ΄90, υπήρξε ένα πετυχημένο εγχείρημα. Ότι ο εκσυγχρονισμός της εποχής Σημίτη με την διαπλοκή, την δημιουργική λογιστική και την έκρηξη της στρεβλής ανάπτυξης, μέσα από την κυριαρχία των Τραπεζών και την ευφορία της υπερκατανάλωσης ήταν ένα σωστό μοντέλο, επειδή διεκρίνετο από ευρωκεντρική μονομέρεια.
Ο κ. Σωμερίτης είναι ένας από τους πλέον ενθουσιώδεις υποστηρικτές της Ευρώπης του Μάαστριχτ, της Ένωσης των τεχνοκρατών και των εμπειρογνωμόνων, φεντεραλιστής γαρ και επίμονος πολέμιος των Εθνών.
Ο κ. Σωμερίτης επίσης είναι ένας από τους πραγματικούς υποστηρικτές και διακινητές των συγγραμμάτων και των αντιλήψεων που έγραψε αργότερα η κυρία Ρεπούση , σε μορφή σχολικού βιβλίου,για τη σφαγή στη Σμύρνη. Παραμένει ακατανόητη γι΄αυτόν και τους υπόλοιπους της ίδιας κοσμοθεωρίας, η εθνική επανάσταση των Ελλήνων και των υπόλοιπων Βαλκάνιων και η συγκρότηση των κρατών τους , με αποτέλεσμα την διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Υποστηρίζει μια εξωτερική πολιτική όπου η Αθήνα θα πρέπει να παραχωρήσει το όνομα Μακεδονία και τον Μέγα Αλέξανδρο αδιαμαρτύρητα στους Σκοπιανούς, να «επιστρέψει» το μισό Αιγαίο στους Τούρκους, να κάνει αυτοκριτική για το Κυπριακό και να δεχθεί το αποτέλεσμα της κατοχής, ως τιμωρία για το πραξικόπημα σε βάρος του Μακαρίου.
Ο κ. Σωμερίτης υπήρξε «νεοταξίτης και μεσαιοχωρίτης» πριν εμπεδωθούν οι έννοιες αυτές από τους πολλούς και μετεξελιχθούν σε κυρίαρχο δόγμα για την διεθνή πολιτική η πρώτη και για την εσωτερική πολιτική η δεύτερη. Δεν είναι πράκτορας καμιάς ξένης δύναμης, δεν είναι στο pay-roll κανενός επιχειρηματικού ομίλου, δεν αγαπά της λάμψη και την ισχύ των ηλεκτρονικών media, δεν είναι Κωστόπουλος, Τριανταφυλλόπουλος, Ευαγγελάτος, ούτε καν Χατζηνικολάου, ή ο ομόσταυλος του Πρετεντέρης. Δεν είναι Ψυχάρης, Μπόμπολας ή Κόκκαλης. Ανήκει στα σαλόνια της δημοσιογραφίας που πίνουν μόνον τσάι και ποτέ τσίπουρο, κρασί και ποτέ μπύρα. Πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στην Γαλλία και όταν γύρισε πήγε στο «μαγαζί» του φίλου του Χρίστου όχι για να πιάσει δουλειά , αλλά για να προωθήσει τον «εκπολιτισμό» των Ελλήνων. Είναι «μπουρζουά» και όχι αστός. Η δική του άποψη είναι πολύ πιο ισχυρή και χρήζει απαντήσεων σε σχέση με τις κορώνες και τις μικροπολιτικές ίντριγκες (σε διατεταγμένη υπηρεσία) των «αστέρων» του πάλκου των ειδήσεων των 8 ή των «πρωινάδικων».
Ο κ. Σωμερίτης παρά το γεγονός ότι η προσεγγισή του στις εξελίξεις και οι απόψεις του για την πολιτική και την κοσμοθεωρία σήμερα χρεοκοπούν όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Δύση, με τη δημοκρατία του μέσου όρου και του αποψιλωμένου κράτους, να εξαγοράζεται μάλλον υποτιμητικά από την κινεζική κρατική υπερδομή, συνεχίζει αμετανόητος το έργο του. Επιμένει. Γράφει ως «Αντωνάκη» τον πρόεδρο της ΝΔ, απλά και μόνον γιατί είναι ένας δεξιός στην κορυφή της κεντροδεξιάς ή επειδή συνεχίζει να υποστηρίζει τις εθνικές υποθέσεις και αρνείται να προσυπογράψει την παράδοση της Ελλάδος, σε μια αυτοκρατορία όποια κι αν είναι αυτή όπως υποστηρίζει ο κ. Σωμερίτης. Συνεχίζει ο αρθρογράφος του «Βήματος» να σχηματίζει απολύτως ψευδεπίγραφους μανιχαισμούς όπως σε ένα από τα τελευταία του κείμενα, που σημείωνε , χωρίς αιδώ: «Όλοι γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα του 2004 στεκόταν γερά στα πόδια της και ότι το 2009 κατέρρευσε». Όχι ο κ. Σωμερίτης δεν είναι Παπανδρεικός. Αντιμάχεται ιδεολογικοπολιτικά τον πρωθυπουργό όσο και τον αρχηγό της αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όχι βέβαια γιατί ο κ. Γ. Παπανδρέου είναι δεξιός και θιασώτης των εθνικών πολιτικών όπως ο κ. Α. Σαμαράς , αλλά γιατί η « νέα αριστερά» του πρωθυπουργού δεν ταιριάζει με τα δόγματα της δικής του ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, του Μάαστριχτ, που υποστηρίζει δογματικά.
Ο κ. Σωμερίτης οφείλει πλέον υπό τις παρούσες συνθήκες στην Ελλάδα και στην Ευρώπη να κάνει την αυτοκριτική του και να αυτοσυνταξιοδοτηθεί. Η θεώρηση του για τα πράγματα, όπως και του ιδεολογικοπολιτικού ρεύματος που εκφράζει απέτυχε οικτρά. Η ανεργία ανεβαίνει, η αδικία στο επίπεδο ζωής εντός της Δύσης κυριαρχεί. Η Δημοκρατία των ανεξάρτητων αρχών και της νέας γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, πετροβολείται. Οι σκέψεις και οι προσεγγίσεις του εκφράζουν πλέον το νέο-ελληνικό Βατερλώ, της μεταπολιτευτικής παραπλάνησης των πολλών υπέρ των ολίγων. Τα πάντα καταρρέουν μέσα στη «λάσπη» μιας αταξικής κοινωνίας, χωρίς έθνη και λαική κουλτούρα, παρακολουθώντας εφιαλτικά ριάλιτι , ευτελών mass media στην Ευρώπη και σε ολόκληρη τη Δύση. Οι Ασιάτες εφορμούν κ. Σωμερίτη και καταλαμβάνουν τα προπύργια της μεταψυχροπολεμικής Ρώμης, που τόσο πολύ υποστηρίξατε την συγκρότηση τους, με τη γραφίδα σας. Το πρόβλημα για την Ελλάδα δεν είναι ο κ. Σαμαράς και η Δεξιά που δεν κυβέρνησε ποτέ στον κύκλο της Μεταπολίτευσης, αλλά συκοφαντήθηκε χωρίς δημοκρατικό όριο και ιστορική αιδώ, σε όλο τον κύκλο της Μεταπολίτευσης.
Είναι τα μοντέλα πολιτικής διακυβέρνησης και κοινωνικής ενσωμάτωσης και ευταξίας, που εσείς και οι όμοιοι σας , «θωπεύσατε». Οι πολιτικοί, οι επιχειρηματίες, οι διανοούμενοι, οι τεχνοκράτες που υποστηρίξατε και αναδείξατε από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ και την νεοφιλελευθερη ΝΔ, για τρείς δεκαετίες, ο πραγματικός «μεσαίος χώρος», φαντάζουν πλέον όπως η κυβέρνηση του Βισύ για τους Γάλλους. Οι Έλληνες αναζητούν εναγωνίως τον δικό τους Ντε Γκώλ, που θα τους δώσει πίσω την εθνική τους αξιοπρέπεια , το δικαίωμα στη ζωή , το όνειρο και την ευημερία . Εσείς συνεχίζετε να υποστηρίζετε τα δόγματα των «κοτζαμπάσηδων» και των «φραγκολεβαντίνων» για μια νέα τάξη διακρίσεων και ξένης κυριαρχίας.
Νομίζετε ότι μπορείτε ακόμη να παίζετε τον ρόλο του Κήνσορα και όμως το μόνο που απομένει, είναι να κάνετε την αυτοκριτική σας και να σιωπήσετε.
Υ.Γ. Γράφει ένας αναγνώστης σας από τα εφηβικά του χρόνια, που παρά τις διαφωνίες σέβεται απόλυτα την πορεία και την παρουσία σας στον ελληνικό τύπο.
Μενέλαος Τασιόπουλος
εφ. Αξία
09/10/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου