ΕΘΝΟΚΤΟΝΙΑ #1

[Anthony Smith, national Identity, σελ 30]

Δύο είναι τα κύρια είδη πλήρους εθνοτικού αφανισμού: η γενοκτονία και η εθνοκτονία, η οποία ορισμένες φορές -κάποτε παραπλανητικά- ονομάζεται και «πολιτισμική γενοκτονία»

[Κωνσταντίνος Ρωμανός, Εθνοκτονία εν εξελίξη σελ 150]

Η Ιστορία, η Θρησκεία, η Λογοτεχνία, η Παράδοση του Ελ­ληνισμού «αποδομούνται». Η ιστορική συνέχεια του ελληνισμού αμφισβητείται. Ο πολυπολιτισμός προωθείται προς την κατεύ­θυνση του «πολιτικού πολυπολιτισμού», που θα αντικαταστήσει, θεσμικά, το ελληνικό έθνος. Ενώ τα ευρωπαϊκά κράτη αναστοχάζονται την εθνική τους ταυτότητα, μόνη η Ελλάδα ως πιλοτικό πείραμα «διεθνοποιείται». Μόνη η αντίσταση του ελληνικού λαού και έθνους μπορεί να ματαιώσει τη δρομολογημένη εξέλιξη.

[Κωνσταντίνος Ρωμανός, Εθνοκτονία εν εξελίξη σελ 154]

Δύο απολύτως συμπληρωματικά σενάρια λειτουργούν αυτήν την στιγμή στην Ελλάδα προκειμένου να πάψει το ελλη­νικό έθνος να αποτελεί εμπόδιο στα σχέδια της Νέας Τάξης για τα Βαλκάνια: Η ιδεολογική πλύση εγκεφάλου, πού επικεντρώ­νεται στην δυσφήμηση της Ιδέας του έθνους και ο πολυπολιτισμός. Και για τα δύο εργάζονται με σύμπνοια μεγάλες, προς το παρόν κυριαρχούσες δυνάμεις του κεφαλαίου, της πολιτικής καί της διανόησης. Επίσης πολυάριθμες «μη κυβερνητικές οργα­νώσεις» που δραστηριοποιούνται στα Βαλκάνια και στην Ελλάδα με πακτωλούς χρημάτων από άδηλες πηγές. Τέλος, τα κυρίαρχα Μ.Μ.Ε.

Όπως δείχνουν τα πράγματα στην εκπαίδευση και στο δημογραφικό η μετάλλαξη της Ελλάδας εις άλλον είδος προωθείται με ταχείς ρυθμούς. Το δικαίωμα στην ομοιότητα καταγγέλλεται ως ρατσισμός και η φυσική αγάπη της πατρίδος ως εθνικισμός. Η ευθύνη της ελληνικής διανόησης, που υποκύπτει στις αξιακές στρεβλώσεις της παγκοσμιοποίησης είναι τεράστια.

[Κωνσταντίνος Ρωμανός, Εθνοκτονία εν εξελίξη σελ 150]

Δηλαδή ανελέητο ενοχικό αυτομαστίγωμα του Έλληνα, ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη μετάλλαξη της Ελλάδος, πραξι­κοπηματικά, σε ουδετεροεθνές κρατικό μόρφωμα, σε ένα δυνη­τικά συγκρουσιακό πεδίο εθνοτικών διεκδικήσεων: Πρώτον, δη­μιουργείται η ρήξη της κοινωνικής συνοχής, με την ενθάρρυνση της λαθρομετανάστευσης (φαινόμενο μοναδικό σε ευρωπαϊκή κλίμακα) και την απουσία εθνικής μεταναστευτικής πολιτικής (immigration policy), δεύτερον, παγιώνεται πολυεθνοτικό πολι­τικό καθεστώς δια της απονομής ίσων πολιτικών δικαιωμάτων στους νέους εποίκους (κατά τον ΟΗΕ η Ελλάδα θα έχει πλη­θυσμό 15 έκατ. το 2015!) και τρίτον ανακυκλώνεται το συνολικό γνωστικό περιεχόμενο τής εκπαίδευσης, με κεντρικό άξονα τη «διαπολιτισμική» αγωγή. Η τελευταία ελπίζεται ότι θα πε­ριορίσει το συγκρουσιακό δυναμικό των ριζικών ανακατατάξεων στον -ακόμα- ελληνικό χώρο, αποδυναμώνοντας την ελληνική ταυτότητα

[Γεώργιος Γεωργαλάς, Κοσμοεξουσιατές, 2004]

Η επιχείρησις «παρακμή»

Η επιχείρησις «παρακμή» δεν είναι τυχαία. Τα ΜΜΕ είναι μέσα μαζικής (ψυχικής - πνευματικής - ηθικής) εξαθλιώσεως, συνειδητής και σκοπούμενης. Σκοπός είναι η μετατροπή των ανθρώπων σε ομοίους εν απο­βλακώσει, διά της ισοπεδώσεως στο κατώτατο δυνατό επίπεδο νοήσεως, ηθικής και αισθητικής. Ως όργανο των εξουσιαστών, τα ΜΜΕ καλλιεργούν τον σύγχρονο αναλφαβητισμό και την βαρβαροποίησι. Έτσι, στα προγράμματα τους:

· Το περιθωριακό εκδιώκει το ουσιώδες: υποπροβλήματα αντί για προβλήματα, ατομικές υποθέσεις αντί για γενικές.

· Το ανώμαλο εκτοπίζει το ομαλά. Οι ομοφυλόφι­λοι τους φυσιολογικούς, οι τοξικομανείς τους υγιείς, τα παράσιτα τους εργαζομένους, οι μηδενιστές τους πιστεύοντες σε αξίες, οι αντιπατριώτες τούς πατριώτες.

· Η βλακεία αντικαθιστά την ευφυία: Ηλίθια «ψυχαγωγικά» θέματα, «παιχνίδια» για αμαθείς και ανόητους.

· Το κουτσομπολιό υποκαθιστά την συζήτησι: Πε­ριπτώσεις εξαθλιωμένων, προβληματικών, ανωμάλων παρουσιάζονται με μεθόδους θεάματος, με κεντρικά πρόσωπα αστοιχείωτους παρουσιαστές που παριστά­νουν τους καθοδηγητές της κοινωνίας.

· Οι αρνητικές ειδήσεις έχουν προτεραιότητα ένα­ντι των θετικών: Βασικώς προβάλλονται θέματα αστυνομικού δελτίου και κοσμικής σκανδαλοθηρίας (δολοφονίες, βιασμοί, μοιχείες, διαζύγια, απαγωγές).

· Τα αμαρτήματα προτιμώνται από τις αρετές: Έχουμε προκλητική επίδειξη αμαρτημάτων, άνευ συ­στολής. Έτσι, στις τηλεοπτικές οθόνες παρακολουθούμε παρέλασι ανωμάλων.

· Διαστρεβλώνονται οι έννοιες: «Προοδευτικοί» ανακηρύσσονται οι έκφυλοι, οι αρνησιπάτριδες, οι υπερασπιστές κάθε αντεθνικού, αιρετικού, ανώμαλου στοιχείου.«Αντιδραστικοί», οι εμμένοντες σε αξίες. «Φασίστες», οι πατριώτες. «Ρατσιστές», οι εμμένοντες έλληνικώς.

· Η δημιουργία αγνοείται: Επιστημονικά, καλλι­τεχνικά επιτεύγματα αποσιωπώνται. Το ίδιο τα καλά βιβλία, τα ανθρωπολογικά ή αρχαιολογικά ευρήματα, οι σωστές ταινίες, η Ιστορία.

· Οι σωστοί άνθρωποι διασύρονται: Γι' αυτό, όταν σε λογοθεάματα καλούνται υποτιθέμενοι εκφραστές παραδοσιακών απόψεων, προτιμώνται τύποι γραφι­κοί. Στους αιρετικούς αντιπροτάσσονται όχι σωστοί χριστιανοί ορθόδοξοι, αλλά ιδιόρρυθμοι φανατικοί. Στους αντιπατριώτες όχι πατριώτες, αλλά έξαλλες γελοιογραφίες πατριωτών. Τούτο γίνεται σκοπίμως για να γελοιοποιούνται οι υγιείς απόψεις.

· Η χυδαιότης κυριαρχεί: Πλείστοι παρουσιαστές και «καλεσμένοι» τους έχουν χυδαίο λεξιλόγιο, άπρεπη συμπεριφορά, αγένεια.

Σε αυτά προστίθενται τά σκληρά πορνό, ό διασυρ­μός του κλήρου, οι επιθέσεις κατά της γλώσσας μας, τα κηρύγματα κατά του «ρατσισμού» και του «εθνικισμού», υπέρ (δήθεν) των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η διαστρέβλωσις της Ιστορίας μας.

[Ηλίας Ηλιόπουλος, Σεμινάριο για την «Μετανάστευση και την Εθνική ασφάλεια», 12-14 Φεβ 2007]

Στην πραγματικότητα, σήμερα αντιμετωπίζουμε άμεση και ορατή απειλή ολικής αλλοιώσεως της εθνολογικής συνθέσεως της χώρας και της εθνοπολιτισμικής υποστάσεως και ιδιοπροσωπίας του Ελληνικού Λαού, ισοδυναμούσα με εθνοκτονία ή εθνοκάθαρση (χαμηλής εντάσεως, προς το παρόν). Τούτο οφείλει να είναι απολύτως σαφές στην υπεύθυνη πολιτική ηγεσία αλλά και στους αρμοδίους των ποικίλων Οργάνων της Διοικήσεως, των συμβουλευτικών Ινστιτούτων και των ΜΜΕ. Πλάνες, ψευδαισθήσεις, ιδεοληψίες ή υπεκφυγές δεν συγχωρούνται εν προκειμένω.

Το γεγονός, εξ άλλου, ότι ο Ελληνικός Λαός ουδέποτε ερωτήθη σχετικώς, δεν απαλλάσσει τις πολιτικές ηγεσίες από τις ευθύνες τους. Αντιθέτως, τις καθιστά ακόμη βαρύτερες. Άλλωστε, είναι ενδεικτικό ότι ο Λαός, ακόμη και αν δεν γνωρίζει - ή δεν γνωρίζει λεπτομερώς - διατηρεί, ακόμα, ένστικτο συλλογικής επιβιώσεως - και υπό την έννοια αυτή ενστικτωδώς αντιδρά αρνητικώς έως εχθρικώς στην επιχειρούμενη εθνομετάλλαξη, ως εμφαίνεται από όλες τις μετρήσεις. Και τούτο αποκτά απείρως μεγαλύτερη σημασία εάν συνυπολογισθεί η ένταση των διεξαγομένων επί σειράν ετών Ψυχολογικών Επιχειρήσεων, δαπάναις πλείστων όσων ξένων και ημεδαπών κέντρων, και ο ανηλεής βομβαρδισμός προπαγάνδας που υφίσταται ο Λαός, επί του ζητήματος, από το σύνολο των ΜΜΕ και των Ιδεολογικών Μηχανισμών του κράτους και της κοινωνίας, που ελέγχονται, φευ, καθ' ολοκληρίαν από την γνωστή και σεσημασμένη πανίσχυρη μειονοψηφία των εξτρεμιστών του Ολοκληρωτικού Μετα-Εθνικού Προοδευτισμού (ισχνή μεν μειονοψηφία στον λαό, πλην όμως πανίσχυρη πλειονοψηφία στα ΜΜΕ, τα πανεπιστήμια, τα παιδαγωγικά ινστιτούτα και τους λοιπούς ιδεολογικούς μηχανισμούς του κράτους).

Για τον λόγο αυτό, προφανώς, επιχειρείται και η λεγόμενη μη ελληνοκεντρική και μετα-εθνικά δομημένη κατασκευή της Ιστορίας, με ανοικτά και θρασύτατα ομολογημένη και διακεκηρυγμένη την πρόθεση κατεδαφίσεως του «παρωχημένου», τάχα, «παπαρρηγοπούλειου σχήματος» της συνέχειας του Ελληνισμού:

· με έμφαση στην αμφισβήτηση της υπάρξεως μιας ελληνικής εθνικής ταυτότητας, συνέχειας και ιστορίας,

· με εμμονή στην ανάδειξη τοπικών, επιμέρους «ταυτοτήτων», αντί της «ανύπαρκτης», υποτίθεται, και «φαντασιακά κατασκευασμένης» εθνικής,

· με πλήρη αποσιώπηση κρισίμων φάσεων και γεγονότων της εθνικής μας Ιστορίας (όπως οι εθνικοαπελευθερωτικοί αγώνες των Ελλήνων, η καταστροφή του Μικρασιατικού Ελληνισμού ή το Έπος του 1940-41),

· με σταλινικού-γκαιμπελικού τύπου διαστρέβλωση και παραχάραξη άλλων, με εξιδανίκευση της «πολυπολιτισμικής» Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κ.λ.π.